Als ik 's morgens vroeg uit het raam kijk, blijkt dat alles wit is! Begin december hadden we ook al sneeuw, maar toen heb ik helaas geen foto's kunnen maken. Ik krijg dus meteen zin om op pad te gaan. Mijn fotomaatje blijkt hetzelfde idee te hebben en samen gaan we het bos in. Ik probeer wat foto's met de macrolens te maken, maar dat valt niet mee: het zonnetje schijnt niet, dus het is vrij donker in het bos (en het is altijd weer even wennen om sneeuw te fotograferen).
 |  |  |
's Middags breekt de lucht open en gaat de zon schijnen. Het is net boven het vriespunt en ik krijg de kriebels: ik spring in de auto en ga vogelskieken! Vrijwel meteen zie ik het prachtige vrouwtje van de blauwe kiekendief. Hoewel de vogel op beide foto's toch wel vrij ver weg zit, wil ik ze toch graag plaatsen.
 |  |
Buizerds zijn er voldoende. De één op een paaltje, de volgende in een boom en weer een ander op de grond. De buizerd op de linker foto vloog weg van zijn paaltje en ging op de grond zitten. Misschien vond hij het te koud, want kort daarop vloog hij op, net op het moment dat ik afdrukte. Verderop zijn 3 buizerds aan het stoeien of vechten, dat kan ik niet goed beoordelen. Veel gespring, vleugels die uit worden geklapt en veel geroep naar elkaar. Die foto's zijn helemaal niet mooi, maar ik hoop dat het moment een beetje overkomt.
 |  |  |
Ook het mannetje blauwe kiekendief laat zich (heel ver weg) zien, maar die foto plaats ik niet. Ik hoop van harte binnenkort met een mooie foto van deze prachtige vogel te kunnen komen. De zon gaat bijna onder, dus ik ga naar een mooi plekje bij het water en geniet van de prachtige kleuren van de zonsondergang op deze mooie winterdag.
 |  |
 |  |
 |  |
