Vandaag wordt het vrij zonnig en een graad of 20. De hoogste tijd om eindelijk eens het spiegeldikkopje te proberen te fotograferen. Al een paar jaar staat deze dagvlinder hoog op mijn wensenlijstje, maar het is me nog niet gelukt haar op de foto te krijgen. Wel heb ik 2 jaar geleden één exemplaar zien vliegen in De Peel. We besluiten het maar eens in het Weerterbos te proberen, waar een vrij grote populatie zit. Om half 9 zijn we ter plaatse. Ik weet ongeveer waar ze moeten zitten, maar als we richting die plek willen lopen, worden we tegengehouden door een hoog hek (met hangslot). Hm, zou dit geplaatst zijn doordat vorig jaar het leefgebied van de vlinders vertrapt is? We proberen het via enkele andere routes, maar helaas, we komen er niet in en zien geen spiegeldikkopje. Gelukkig doen we enkele andere mooie waarnemingen die deze enorme teleurstelling nog enigszins goedmaken. Doordat ik zo aan het zoeken ben naar het spiegeldikkopje, mis ik bijna de prachtige, vrij zeldzame phegeavlinder. Langs een zonnig bospad stikt het er werkelijk van! Helaas zijn er op dat moment vrij veel wolken en is het nog best lastig om scherpe foto's te maken, maar ik ben toch blij met het resultaat. We besluiten naar een andere locatie te gaan voor het spiegeldikkopje (waar ik haar 2 jaar geleden heb zien vliegen maar geen foto heb kunnen maken). Onderweg naar de auto zien we nóg een mooie verrassing: de zeldzame kleine ijsvogelvlinder. En voor ons op het pad landt nog een eikenpage, op zoek naar zouten en mineralen. Dus hoewel we primair hierheen zijn gekomen voor het spiegeldikkopje (en deze er helaas niet aantroffen), zijn we behoorlijk verwend met andere soorten! Wanneer we op de volgende locatie aankomen, heb ik er eigenlijk een hard hoofd in dat we mijn (zeer zeldzame) wenssoort gaan zien. Hoe groot is mijn verbazing dan ook, als we er vrij vlot eentje zien zitten in het gras! Ik kan het bijna niet geloven, maar het is écht een spiegeldikkopje!! We spotten er zeker 10, maar het zouden er ook 20 kunnen zijn. Wat geweldig is dit! De vlinder is een stuk groter dan ik had verwacht en vooral de huppelende manier van vliegen is geweldig om te zien! Nog helemaal verbaasd en in jubelstemming gaan we onderweg naar een andere wenssoort: het uiterst zeldzame pimpernelblauwtje, met vermoedelijk nog maar 1 populatie in NL. Het vrouwtje zet de eitjes af op de grote pimpernel en de rups heeft tevens de moerassteekmier nodig om volwassen te worden en te kunnen verpoppen. Onderweg naar de plek zie ik mijn eerste oranje zandoogje van dit seizoen en een eiafzettend boomblauwtje en dikkopje. De pimpernelblauwtjes spotten we vrijwel meteen op de grote pimpernel. Ongelooflijk, wat een geluksdag is het, na de aanvankelijke teleurstelling in het Weerterbos, geworden! Moe maar zeer voldaan rijden we bijna 12 uur later weer naar huis.
2 Comments
Raymond swart
1/6/2016 14:33:51
Fantastisch stukje, ik was van plan dit jaarnaar het weerterbos te gaan vlinderen. Erg nieuwsgierig geworden,
Reply
Nathalie
1/6/2016 15:28:51
Het is een prachtig natuurgebied! Ik wens je heel veel plezier met het vlinderen :-))
Reply
Leave a Reply. |
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|