En weer een zonovergoten dag. Het is een paar graden boven nul, maar het heeft gevroren, want er ligt een dun laagje ijs op sommige slootjes. Vandaag ga ik weer eens naar Nationaal Park Wieden-Weerribben. Met de auto heb ik een soort vaste route en meestal valt er vanalles te zien. In deze tijd van het jaar zijn dat meestal ganzen (die helaas vaak erg ver weg zitten). Het klopt: veel weilanden zitten vol met deze uiterst alerte vogels. En in de vele watertjes die het gebied rijk is zwemmen veel eenden. Erg blij ben ik met het nonnetje, een wintergast in Nederland. Het nonnetje is de kleinste van de zaagbekkenfamilie. Maar weinig vogels zijn zo gracieus van tekening als het mannetje, met fraaie zwarte accenten op een spierwit verenkleed. Het vrouwtje gaat minder opvallend door het leven; het opzichtige wit van het mannetje zou het vrouwtje bij het broeden snel fataal worden. Nonnetjes broeden niet in Nederland, maar grote aantallen strijken in de winter neer in het IJsselmeergebied. Vooral het Markermeer is favoriet, nonnetjes jagen er in spectaculair grote groepen (vaak meer dan 250 vogels) op scholen spiering. Nonnetjes broeden in holen, vaak gemaakt door zwarte spechten [bron: Vogelbescherming Nederland]. Kuifeenden zijn schuw. Ze vallen best op met hun gele ogen. De krakeend is een typische soort van vrij grote wateren. Krakeenden worden dan ook vooral in de lage delen van Nederland aangetroffen. Krakeenden zijn veel minder algemeen dan de wilde eend, de naaste verwant van de krakeend. De witte spiegel is het makkelijkste kenmerk om een krakeend te herkennen maar deze is alleen bij mannetjes duidelijk te zien. Vrouwtjes lijken sterk op de wilde eend. De witte spiegel, de witte buik en de snavel (oranje onderkant) zijn de belangrijkste onderscheidende kenmerken [bron: Vogelbescherming Nederland]. De wilde eend is zonder twijfel de bekendste watervogel. Het mannetje heeft twee gekrulde staartveren. Gedurende de winter worden de paartjes gevormd, waarbij het er soms heftig aan toegaat; niet zelden proberen de vogels elkaar te verdrinken om zo een aantal rivalen te elimineren. Eigenlijk heb ik vooral genoten van de prachtige mannetjes die nu een glanzend groene kop hebben. De nijlgans, casarca en bergeend behoren tot de halfganzen (tussen eenden en ganzen in). De casarca's ben ik niet in de vrije natuur tegengekomen, maar heb ik buiten bij een boerderij gespot. Omdat ik ze zo mooi vind, krijgen ze toch een plekje in deze blog. Zoals ik al zei zitten de weilanden vol met ganzen: kolganzen, grauwe ganzen, rietganzen en een enkele Canadese gans heb ik gespot. Even denk ik nog een dwerggans te hebben gefotografeerd (gele ring om het oog), maar ik vermoed dat dit toch een kolgans is. In de omgeving van Meppel komen vrij veel ooievaars voor. Veel ooievaars gaan tijdens de winterperiode naar warmere oorden, maar er blijven ook veel in Nederland overwinteren. Deze foeragerende ooievaar 'gooit' even iets eetbaars 'achterover'. Een poosje heb ik staan kijken naar drie foeragerende meerkoeten. Het is een grappig gezicht hoe ze onder water duiken en al trappelend proberen onder water te blijven. Door de grote hoeveelheid lucht in hun verenkleed moeten ze daar nogal wat moeite voor doen. Kort daarop komen ze als een grote 'dobber' weer naar boven. Als bonus zie ik deze pieper. Eerst is het onduidelijk om welke het gaat, maar uiteindelijk blijkt het de waterpieper te zijn. Leuk, want het is een voor mij nieuwe soort. Waterpiepers leven ’s zomers hoog in de bergen boven de boomgrens en zakken in de winter af naar de Europese laaglanden. 's Winters kom je ze in Nederland tegen in uiterwaarden en op andere natte plekken. Waterpiepers lijken sterk op oeverpiepers maar zijn het makkelijkst te onderscheiden aan de hand van habitat. Oeverpiepers kom je uitsluitend tegen langs de kust en waterpiepers in het binnenland [bron: Vogelbescherming Nederland].
0 Comments
Leave a Reply. |
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|