Na een drukke (verhuis)periode ben ik vandaag eindelijk weer eens vrij en dus.... op pad geweest! Het is best somber weer met af en toe regen, dus ik besluit om even een eindje met de auto te gaan rijden in de omgeving van Ansen om de wilde zwanen die, als wintergast in ons land, weer gearriveerd zijn te kunnen fotograferen. Er zijn heel veel buizerds, vooral zittend op een paaltje, maar zodra ik dichterbij kom, vliegen ze weg. Een enkeling blijft wel zitten, maar dan is de afstand weer te ver. Frustrerend... Ook zie ik een biddende torenvalk, die, als ik de auto vrijwel naast hem parkeer, gewoon blijft 'hangen'. Echt mooie foto's maken lukt helaas niet vanwege het sombere weer. In de weilanden foerageren koperwieken en kramsvogels. Uiteindelijk ben ik redelijk tevreden met onderstaande foto's van de wilde zwanen.
De wilde zwaan is ongeveer even groot als de knobbelzwaan en is hiervan te onderscheiden door de gele in plaats van oranje snavel en doordat de vogel doorgaans zwemt met een gestrekte hals, terwijl de knobbelzwaan de hals in een sierlijke S-vorm houdt. De wilde zwaan lijkt op de kleine zwaan. De wilde heeft echter een grote, driehoekige gele plek (2/3 geel) op de snavel (kleine: 2/3 zwart). Bovendien zijn de vogels veel groter dan de 'kleine' familieleden. In het Frans heet de wilde zwaan 'Cygne Chanteur', zingende zwaan. De trompetachtige nasale zang die wilde zwanen hebben is daar de reden voor. In de vlucht is de wilde zwaan goed te onderscheiden van de knobbelzwaan doordat het fluitende geluid van de vleugels ontbreekt.
 |  |
