Het is bewolkt en de zon schijnt zo nu en dan (alleen 's morgens) dus we gaan lekker op pad. Wandelen en gewoon 'kieken wat je tegenkomt'. Zo liep ik eerder altijd door de natuur (registreren) en eigenlijk vind ik dat nog steeds het leukste dat er is, hoewel de foto's dan misschien van mindere kwaliteit zijn. Ik besluit alleen de telelens mee te nemen, omdat dat prettiger wandelt (iets waar ik later toch weer spijt van heb). Van alle kanten klinken vogels. Omdat er vaak takjes (en ook steeds meer blaadjes) voor zitten, lukt het niet om alle vogels er ook op te krijgen. Het vinkje wil wel, maar de staartmees en zwartkop helaas niet. Natuurlijk kunnen we de pinksterbloemen (en hun bezoekers) niet overslaan. Het waait stevig, dus het is een kwestie van veel geduld... Als ik bij de oranjetipjes een eitje ontdek, vind ik het toch wel jammer dat ik geen macrolens erop heb gezet. Maar goed, dat is een keuze. Waarschijnlijk lukt het dit seizoen nog wel om een eitje mooi van dichtbij te fotograferen. In het dichte struikgewas laat een winterkoninkje luidkeels horen dat hij niet gediend is van onze aanwezigheid. We blijven toch even rustig staan. Hij duikt naar de grond en is een tijdje onvindbaar. Dan komt hij omhoog en gaat op een takje zitten. Hij blijkt nestmateriaal te hebben gezocht. Jammer van de takjes voor de vogel, maar het is wel een leuk beeld vind ik zelf. Enkele vlinders proberen de warmte van de zon die toch nog door de wolken heen schijnt te komen en de warmte die vanaf de bodem opstijgt op te vangen door laag bij de grond met gespreide vleugels te gaan zitten. Dan zie ik iets wegfladderen. Het is een juffer. Ik volg haar en als ze gaat zitten, zie ik dat het een vuurjuffer is, mijn eerste dit seizoen. Aan haar glanzende vleugels en het nog niet volledig op kleur zijn van haar lichaam is te zien dat ze vrij vers is (dus net uitgeslopen). Een mooiere foto van de blauwborst staat nog steeds op mijn lijstje en dus gaan we naar een ander plekje toe. Helaas verdwijnt de zon en laat de blauwborst zich maar 1 keer (opvliegend) zien en moeten we het doen met de andere vogels (geen straf hoor ;-) ). Helaas is het licht vrij slecht, dus de foto's niet supermooi, maar de momenten waren wel erg gaaf om naar te kijken. We bevriezen bijna, zo'n koude en harde wind staat er en we besluiten weer te vertrekken, luidkeels uitgezongen door een tjiftjaf.
0 Comments
Leave a Reply. |
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|