Hoewel het flink waait en het fris is, ga ik even een rondje langs de rietvelden. De zon begint steeds meer te schijnen. Hopelijk spot ik wat rietvogels. De eerste die duidelijk van zich laat horen is de rietzanger met zijn herkenbare, krassende zang. Lastiger is het om hem mooi op de foto te krijgen.
Rietzanger
Rietzanger met nestmateriaal
Een andere rietvogel die van zich laat horen is de rietgors. De mannetjes zitten in struiken luidkeels te zingen. De vrouwtjes laten zich niet zien. Ineens zie ik er ook eentje half duttend op een paaltje in een weiland zitten. Beetje vreemd toch?
Rietgors ♂
Rietgors ♂
En hoe leuk zou het zijn om het mooiste rietvogeltje, de blauwborst, ook nog te zien. Dan zie ik een vogeltje in een struik van tak verwisselen. Ja hoor, ik zie iets blauws! Helaas komt hij niet uit de struik tevoorschijn (zie dit dus maar als bewijsplaatje) maar ik ben toch blij dat ik dit vogeltje weer heb gezien én gehoord. Hopelijk lukt het een andere keer om wel een mooie foto te maken.
Blauwborst
Onderweg naar huis ga ik nog even langs een plekje waar elk jaar kievitsbloemen bloeien. Ook dit jaar zijn ze er, hoewel het er wel minder zijn en alleen paarse (de witte zie ik nergens). De planten doen er 8 jaar over om in bloei te komen. De zaden zijn relatief groot en verspreiden zich drijvend op het water. De plant is voor verspreiding van de zaden dan ook volledig afhankelijk van overstromingen en een hoge waterstand in de winter. De belangrijkste groeiplaats van de wilde kievitsbloem is langs de oevers van de Vecht en het Zwarte Water in Zwolle. Ongeveer 80% van de Nederlandse kievitsbloemen staat hier.
Kievitsbloemen
