Vorig jaar werd melding gemaakt dat de zeer zeldzame Kempense heidelibel in de Weerribben waargenomen was. Eerder zou ik ervoor moeten afreizen naar De Plateaux (NB), op de grens met België. De Weerribben is voor mij 'in de achtertuin', dus ik heb er vorig jaar éénmaal naar gezocht. Helaas kon ik ze toen niet vinden. Vandaag besluit ik een nieuwe poging te wagen. Het is af en toe zonnig, een graad of 22 en de wind is nog zwak. Binnen 10 minuten spot ik het eerste exemplaar en kort erna een tweede. Het zijn rustige fladderaars, een beetje zoals de bandheidelibel. Wat een geluk! Er zitten ook veel pantserjuffers en zwarte heidelibellen, maar die laat ik even links liggen (mijn aandacht gaat volledig naar de Kempense heidelibellen). Er zijn echter twee 'dingen' die mijn aandacht trekken: een prachtige, lichtgekleurde sprinkhaan en een rijtje prachtig gedecoreerde eitjes. We besluiten nog naar een andere 'libellenhotspot' te gaan. Vooral de aantallen heidelibellen vallen op en bieden (mede door de aantrekkende wind) voldoende uitdaging om mooi op de foto te krijgen. Twee jaar geleden ben ik hier speciaal voor de groene glazenmaker geweest. De groene glazenmaker is volledig afhankelijk van krabbenscheer. We zoeken bij het krabbenscheer naar vrouwtjes die eitjes aan het afzetten zijn, maar helaas vinden we die (nog) niet. Dan vliegt er een grote, groenige glazenmaker op uit het riet. Ik volg haar en zie dat ze een stukje verderop in een hoge boom hangt. Het is een groene glazenmaker! Het zijn weliswaar geen geweldige foto's, maar wellicht komt dat verderop in deze maand nog. Langs een bospad in de halfschaduw zien we veel groot uitziende glazenmakers vliegen. Ik hoop dat er eentje gaat zitten/hangen, zodat ik een foto kan maken. Het is bijna niet te geloven, maar het gebeurt: een mannetje én een vrouwtje besluiten om even een rustpauze in te lassen en landen tussen het riet. Plotseling kijken twee felgroene ogen mij aan: een libel hangt op ongeveer 2 meter afstand van mijn hoofd. Ik kijk: hij ziet er anders uit dan een smaragdlibel en ik probeer een foto te maken (bijna niet te doen). Ik geloof mijn ogen niet als ik een blik op mijn cameraschermpje werp: het is de gevlekte glanslibel. Deze zeer zeldzame libel wordt vrijwel altijd vliegend waargenomen. De mannetjes vliegen op enkele meters hoogte heen en weer langs bosranden, boven open plekken in bos en boven sterk begroeide sloten. Ik spot tenminste 2 (zeer territoriale) mannetjes. Oke, het zijn geen topplaten, maar ik geloof dat we met deze waarnemingen wel kunnen spreken van een geluksdag :-)
0 Comments
Leave a Reply. |
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|