De wekker staat op 6 uur, maar ik ben natuurlijk ruim voor de wekker wakker. Vandaag wil ik graag de zonsopkomst in combinatie met de voorspelde mist(flarden) op de foto zetten. Door vrij dichte mist en bij een temperatuur van slechts 7 graden rij ik naar de bewuste plek aan het water en wacht af... Helaas laat de zon zich zelf nog niet zien (vanwege de te dichte mist), maar hier heb ik desondanks enorm van staan te genieten. Dan is het tijd om naar een ander plekje te gaan. Onderweg valt mijn oog op wat bewegingen in de mist. Ik blijf staan en mijn hart maakt een sprongetje als ik ontdek wat er beweegt: reeën! De combinatie van mist en zon, die het nu langzaam wint van de mist, levert sfeervolle plaatjes op. Vlug naar de dauwdruppeltjes (zó leuk om te fotograferen!), voordat de zon te veel kracht krijgt en al het water verdampt is. Het valt niet mee om iets moois te vinden (libellen, vlinders etc.) en er dan óók nog een mooie compositie (met bijbehorende rustige achtergrond) van te maken. Ze zoeken toch vaak een beschut plekje uit, veelal dicht bij de grond. Bovendien dringt de tijd, omdat mijn modelletjes anders gevlogen zijn. Maar het lukt, hoewel het zeker beter kan. Net als gister zijn er ook vandaag weer heel veel bedauwde spinnenwebben te zien. Ik heb geprobeerd een anders-dan-anders plaatje te maken. Benieuwd of dat een beetje gelukt is... Het wordt tijd om weer naar huis te gaan: de zon is te fel geworden voor sfeervolle plaatjes. Onderweg beneemt een lichtspel van zonnestralen in het bos me bijna de adem. Of de foto dat ook echt over kan brengen betwijfel ik, maar ik heb een poging gedaan.
0 Comments
Vandaag sta ik op tijd op om de natuur te zien ontwaken. Het is slechts 8 graden en mistig, maar als de zon begint te schijnen voelt het ineens een stuk aangenamer aan. Wat meteen opvalt zijn de vele bedauwde spinnenwebben. Spinnen (en hun webben) associëren veel mensen met de herfst. Hoewel spinnen het hele jaar door in ons land te vinden zijn, is het nú de tijd dat spinnen als de Kruisspin, Wespenspin en Viervlekwielwebspin volwassen zijn, gaan paren en eitjes leggen (in een cocon). Niet alleen op de spinnen(webben) maar ook op andere dieren en planten zitten allemaal kleine dauwdruppeltjes. Wat is het de moeite waard geweest om op tijd de natuur in te gaan, het is zo genieten! Een dagvlinder die tot ver in oktober (en zelfs november) kan worden waargenomen is de kleine vuurvlinder. Ook hiervan tref ik een aantal exemplaren aan. De één is nog 'bedruppeld', een ander is al opgedroogd en kan aan deze nieuwe en verder heerlijk zonnige dag beginnen.
De eerste tropische septemberdag sinds 1991. Hoewel er in De Bilt 30,5 graden gemeten wordt, halen wij dat hier in Drenthe (net) niet. Maar warm is het! De laatste dagen is er hier weinig zon geweest en dus besluit ik om weer eens naar het bloemrijke plekje te gaan. Ik schrik als ik er aankom: bijna geen vlinder meer te bekennen! Nou ja, ik moet eerlijk zijn, er zitten wel veel koolwitjes, maar verder zie ik weinig fladderen. Hoe kan dat nu met dit warme weer? Als ik beter kijk, zie ik ook enkele kleine vossen, citroenvlinders en een atalanta, maar geen dagpauwogen, distelvlinders of oranje luzernevlinders. Ik besluit me dan maar te richten op de bloemen. Door de toch wel harde wind is dat met een macrolens een enorme uitdaging. Ik loop weer terug naar de verbena, waar het 1,5 week geleden nog stikte van de kleurige vlinders. Dan ineens zie ik iets bijzonders tussen de witjes en de gamma-uiltjes, die ineens ook weer tevoorschijn zijn gekomen. Het is zo'n kenmerkend beeld. Wat een mooie verrassing! Iedere keer weer kijk ik met verbazing naar de kolibrievlinder. Wat mooi! Wat een lange tong! En wat snel... pfff, ik probeer foto's te maken, maar door de wind(vlagen) en het onrustige gedrag van deze vlinder is dat bijna niet te doen. De onrustigheid zit hem niet in het feit dat ze schrikkerig is (door mij of de lens), maar in het feit dat ze heel weinig tijd neemt voor het drinken van nectar. Ze blijft zó kort hangen voor een bloem dat als je scherp hebt gesteld zij alweer bij de volgende bloem is. Toch blijf ik volhouden en terwijl ik vorige keer slechts enkele seconden de tijd kreeg om foto's te maken, blijft ze nu enkele minuten rondhangen én komt zelfs nog een tweede keer (weer enkele minuten). Ze lijkt een voorkeur te hebben voor flox en verbena. De Nederlandse naam is ontleend aan het feit dat de vlinder zich bij het foerageren gedraagt als een kolibrie; ze hangt stil voor een bloem met zeer actieve vleugels en met de lange roltong ver in de bloem gestoken. Oude Nederlandse namen zijn meekrapvlinder en onrustvlinder. De kolibrievlinder is een trekvlinder (afkomstig uit Afrika en Zuid-Europa) die in wisselende aantallen in ons land kan worden waargenomen; 100 tot 200 waarnemingen per jaar is normaal, maar in warme zomers zijn het er soms vele duizenden Ondanks de harde wind blijf ik de ontspanknop indrukken in de hoop dat er een paar scherpe foto's bij zullen zitten. Heel erg bezig zijn met compositie en achtergrond is vrijwel onmogelijk door het onrustige gedrag van deze vlinder (ik ben al blij als er een aantal bruikbare foto's tussen zitten). Tussendoor vergeet ik ook niet om ervan te genieten (door even de camera voor mijn oog weg te halen). Dé foto heb ik nog niet kunnen maken, maar ik ben ontzettend blij met deze foto's
|
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|